Η αρθρίωση και η αρθρίτιδα είναι ασθένειες στις οποίες εμφανίζεται η βλάβη των αρθρώσεων. Για το λόγο αυτό, πολλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά μεταξύ οστεοαρθρίτιδας και αρθρίτιδας και ουσιαστικά δεν τους καταλαβαίνουν ως κάτι παρόμοιο. Εν τω μεταξύ, η αρθρίωση και η αρθρίτιδα απέχουν πολύ από αυτήν.
Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια σταδιακή, συνεχιζόμενη κοινή παραμόρφωση της ηλικίας. Η οστεοαρθρίτιδα αναπτύσσεται συχνότερα σε γηρατειά (από 45 χρόνια). Αντίθετα, η αρθρίτιδα αρχίζει πιο συχνά σε νεαρή ηλικία (έως και 40 χρόνια). Αν και υπάρχουν εξαιρέσεις και στις δύο περιπτώσεις: μερικές φορές η αρθρίτιδα εμφανίζεται σε ένα άτομο στα 60 έως 70 χρόνια (συνήθως αυτό συμβαίνει μετά από σοβαρή γρίπη, κρυολογήματα, υποθερμία και άγχος). Ή η οστεοαρθρίτιδα αρχίζει με ένα άτομο που δεν είναι ακόμα 40 ετών (μετά από σοβαρούς τραυματισμούς, διαλείμματα ή με επαγγελματίες αθλητές). Η αρθρέωση είναι μια ασθένεια στην οποία υποφέρουν μόνο οι αρθρώσεις. Το υπόλοιπο σώμα με οστεοαρθρίτιδα απλά δεν εμπλέκεται στη διαδικασία.
Αντίθετα, η αρθρίτιδα είναι μια φλεγμονώδη ασθένεια ολόκληρου του οργανισμού. Η φλεγμονή των αρθρώσεων με αρθρίτιδα είναι μόνο η "άκρη του παγόβουνου" κάτω από τις οποίες εμφανίζονται κάποιες άλλες διαδικασίες κρυμμένες στο σώμα. Η φλεγμονή των αρθρώσεων με αρθρίτιδα μπορεί να εκδηλώσει το πρήξιμο, την ερυθρότητα και τον έντονο πόνο που δεν τρέχει ειρηνικά και μερικές φορές εντατικοποιείται τη νύχτα. Συχνά συναντούν τα εσωτερικά όργανα - βάζουν κυρίως τους ρυθμούς τους. Και μερικές φορές όταν η σωστή θεραπεία δεν πραγματοποιείται, οι επιπλοκές της αρθρίτιδας μπορεί να αποτελούν σοβαρή απειλή για τη ζωή του ασθενούς. Ευτυχώς, η αρθρίτιδα βρίσκεται αρκετές φορές μικρότερη από την οστεοαρθρίτιδα.
Οι αιτίες του πόνου των αρθρώσεων
Οι ασθένειες των αρθρώσεων και των αρθρώσεων της σπονδυλικής στήλης μπορούν επίσης να χωριστούν σε δύο μεγάλες ομάδες: δυστροφικές διεργασίες και φλεγμονώδεις διεργασίες. Επομένως, οι αιτίες αυτών των ασθενειών είναι διαφορετικές. Υπάρχει μεγάλη διαφορά στη θεραπεία τέτοιων διαδικασιών. Είναι πιθανότατα σαφές ότι η επιτυχία της θεραπείας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη σωστή και προσεκτικά διεξαγωγή διάγνωσης και εξέτασης. Κατά κανόνα, εκτελούνται x -rays και εργαστηριακές εξετάσεις αίματος και, εάν είναι απαραίτητο, μια λεπτομερέστερη μελέτη - η μαγνητική τομογραφία των αρθρώσεων.
Φλεγμονώδεις ασθένειες
Τα ονόματα αυτών των ασθενειών έχουν συνήθως την άκρη - αρθρίτιδα, σπονδυλίτιδα, πολυαρθρίτιδα κλπ. Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει επίσης τη νόσο Bekhterev. Που εκδηλώνεται από τη φλεγμονή του ιστού των ιστών των αρθρώσεων των όπλων, των ποδιών και της σπονδυλικής στήλης. Τα χαρακτηριστικά συμπτώματα είναι ο πόνος, η δυσκαμψία, το κόκκινο και το ζεστό δέρμα αντί του πρήξιμου, περιορίζοντας την κινητικότητα σε μία ή περισσότερες αρθρώσεις, μια ολόκληρη σπονδυλική στήλη, την παραμόρφωση των αρθρώσεων με την πάροδο του χρόνου και την εξέλιξη της νόσου. Οι φλεγμονώδεις κοινές ασθένειες μπορούν να έχουν την ακόλουθη προέλευση:
Αυτοάνοση ή μολυσματική-αλλεργική-επιθετική ανοσία όσον αφορά τον κοινό ιστό.
Οι παραβιάσεις του μεταβολισμού - κατά κανόνα, συνοδεύονται από το σχηματισμό κρυστάλλων αλατιού στις αρθρώσεις των αρθρώσεων και του περιφραγμένου ιστού, γεγονός που οδηγεί στη φλεγμονή τους.
Μολυσματική - βακτηριακή ή ιογενή φλεγμονή ενός ή περισσοτέρων αρθρώσεων.
Αρθρίτιδα
Η αρθρέωση είναι μια κατάσταση των αρθρώσεων που συμβαίνει με μια φυσική πορεία των ετών. Τα κύρια συμπτώματά του είναι ο πόνος και οι περιορισμοί στις κινήσεις. Η οστεοαρθρίτιδα είναι ευρέως διαδεδομένη - η οστεοαρθρίτιδα είναι άρρωστη από 10 έως 15% όλων των κατοίκων της Γης. Η πρωτογενή αρθρίτιδα είναι μια ασθένεια που φυσικά συμβαίνει λόγω αλλαγών που σχετίζονται με την ηλικία στον χόνδρο. Η οστεοαρθρίτιδα μπορεί αργά ή γρήγορα να αναπτυχθεί στη ζωή λόγω της κληρονομικής προδιάθεσης, των μεταβολικών διαταραχών, της αυξημένης πίεσης για τις αρθρώσεις που σχετίζονται με τις συνθήκες εργασίας ή το υπερβολικό βάρος. Η ηλικία της οστεοαρθρίτιδας ήταν πρόσφατα νεότερη και η ασθένεια έχει αναπτυχθεί σε ηλικία 30 έως 40 ετών. Ταυτόχρονα, οι γυναίκες υποφέρουν από 2, 5 φορές πιο συχνά από τους άνδρες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το 30% των ανθρώπων είχαν 50 χρόνια αλλαγής στις αρθρώσεις και στην ηλικία των 60 ετών, σχεδόν όλες οι εκδηλώσεις της αρθρίσεως συμβαίνουν και η διαφορά στον τομέα λείπει ήδη.
Η δευτερογενής αρθρίωση είναι το αποτέλεσμα του τραύματος που υπέστη. Μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Συνήθως η επιφάνεια της άρθρωσης είναι απολύτως ομαλή, ομαλή και ελαστική. Κινούνται ελεύθερα και γλιστρούν χάρη στο αρθρικό υγρό που παίζει το ρόλο της λίπανσης. Ταυτόχρονα, λόγω της ελαστικότητάς του, η επιφάνεια των αρθρώσεων κλίνει εύκολα σε μέρη της υψηλότερης πίεσης, διανέμει το φορτίο, το καθιστά ακόμα πιο ομοιόμορφο και λειτουργεί σαν απορροφητής σοκ. Ο χόνδρος που καλύπτει την επιφάνεια της άρθρωσης αλλάζει με οστεοαρθρίτιδα. Στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας σε ορισμένα μέρη, ο χόνδρος γίνεται λεπτότερος και επιδεινώνεται, σε άλλες αναπτύσσεται και αλλάζει την κανονική δομή. Τα μικρά θραύσματα χόνδρου εμφανίζονται στο αρθρικό υγρό και το ίδιο το αρθρικό υγρό αλλάζει ως και το ποσό.
Λόγω της μείωσης της ποσότητας υγρού της άρθρωσης, η κανονική λειτουργία της άρθρωσης διαταράσσεται για πρώτη φορά και ο πόνος εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της κίνησης. Κατά κανόνα, προκύπτουν μετά από εντατική φυσική εργασία, συμβαίνουν στον εαυτό σας όταν δώσετε το διάλειμμα μαζί, αλλά επιστρέφετε, πρέπει μόνο να επαναλάβετε το φορτίο. Ταυτόχρονα ή λίγο αργότερα, η άρθρωση τραυματίζεται τη νύχτα. Οι μαλακοί ιστοί που περιβάλλουν την άρθρωση είναι φλεγμονώδη, "κατώτατα όρια" και το υπερβολικό υγρό μπορούν να εμφανιστούν στην άρθρωση. Διάχυση. Το αποτέλεσμα μιας φλεγμονώδους αντίδρασης βλεφαρίδας. Λόγω της τροποποίησης του δικού του ιστού. Τώρα το ύφασμα δεν είναι εγγενές. Και είναι καλό αν το ανοσοποιητικό σύστημα δεν επιτεθεί σε μια τέτοια ουσία.
Συμπτώματα
Τα κύρια συμπτώματα της αρθρίσεως: έντονο πόνο στην άρθρωση κατά τη διάρκεια της κίνησης, παραμόρφωση της άρθρωσης, μείωση της κινητικότητας των αρθρώσεων. Κατά την παραμέληση της οστεοαρθρίτιδας, εμφανίζονται οι αρθρώσεις. Τα συμπτώματα της αρθρίσεως έχουν εντελώς διαφορετικά, αλλά ο σημαντικότερος από αυτούς είναι ο πόνος στις αρθρώσεις. Τις περισσότερες φορές εμφανίζεται σε περιπτώσεις όπου η πληγείσα περιοχή είναι υπογραμμισμένη ή μηχανικά κατεστραμμένη. Γενικά, τέσσερις μεγάλες ομάδες μπορούν να διακριθούν από τα συμπτώματα που χαρακτηρίζουν άμεσα μια ασθένεια όπως η οστεοαρθρίτιδα:
Πόνος;
Τραγάνισμα;
Αποδοχή της κινητικότητας ·
Παραμόρφωση.
Η μείωση της κινητικότητας μπορεί να παρατηρηθεί στα μεταγενέστερα στάδια της ανάπτυξης της νόσου. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι μυς των μυών είναι σταδιακά σπασμοί και το χάσμα στην άρθρωση εξαφανίζεται. Η παραμόρφωση της άρθρωσης σχετίζεται άμεσα με το γεγονός ότι σχηματίζονται οστεοφυτά στην επιφάνεια του. Τις περισσότερες φορές, αυτό το σύμπτωμα συμβαίνει με μακρά απουσία επαρκούς θεραπείας της νόσου. Η οστεοαρθρίτιδα των συμπτωμάτων και της θεραπείας των αρθρώσεων μπορεί να έχει διαφορετικά. Αυτό επηρεάζεται από πολλούς διαφορετικούς παράγοντες. Πριν αρχίσει η θεραπεία, είναι πολύ σημαντικό να πραγματοποιηθεί μια ολοκληρωμένη διάγνωση της νόσου.
Οστεοαρθρίτιδα και οστεοαρθρίτιδα
Αυτές οι ασθένειες συμφώνησης είναι παρόμοιες σε συνδυασμό γραμμάτων και συμπτωμάτων. Οι γιατροί μοιράστηκαν: Μερικοί υποστηρίζουν ότι η αρθρίωση και η οστεοαρθρία είναι διαφορετικά ονόματα ασθένειας, άλλοι - ότι οι διαφορές δεν είναι μόνο στο όνομα. Η οστεοαρνία είναι προοδευτική οστεοαρθρίτιδα που εμφανίζεται λόγω της φθοράς του ιστού του χόνδρου. Αυτό συμβαίνει στους άνδρες, οι γυναίκες συνήθως πάνω από σαράντα χρόνια. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της οστεοαρθρίτιδας και της οστεοαρθρίτιδας; Η ομοιότητα είναι προφανής, και οι δύο ασθένειες επηρεάζουν τον ιστό του χόνδρου, φέρνουν τον πόνο και αιχμαλωτίζουν τις κινήσεις ενός ατόμου. Υπάρχουν ομοιότητες στη θεραπεία των ασθενειών. Δείχνεται ότι τα προβλήματα με τις αρθρώσεις, έναν ασθενή με υπερβολικό βάρος, μια δίαιτα για τη μείωση του βάρους, την ενίσχυση του ιστού του χόνδρου μειώνουν το φορτίο και αποφεύγουν επιπλοκές της πορείας της νόσου. Οι γιατροί συνιστούν να τρώνε ένα χαμηλό περιεχόμενο -καλαμάρι, υπάρχουν περισσότερα λαχανικά, φρούτα, καθώς περιέχουν αντιοξειδωτικά που βοηθούν στη μείωση της φλεγμονής στον ιστό του χόνδρου του σώματος.
Λόγω του περιεχομένου του ωμέγα-3, είναι σκόπιμο να προσθέσετε λιπαρές στη διατροφή. Είναι χρήσιμο να χρησιμοποιείτε το ελαιόλαδο. Έχει ένα αντιφλεγμονώδες αποτέλεσμα, χρησιμοποιεί περισσότερη βιταμίνη C για να αποκαταστήσει τον συνδετικό ιστό ταχύτερα. Και στις δύο περιπτώσεις εμφανίζονται θεραπευτικές ασκήσεις, όπου η φυσιοθεραπεία αποκλειστικά σύμφωνα με το πιστοποιητικό του παρακολούθησης του γιατρού. Αξίζει να μειωθεί η σωματική δραστηριότητα κατά τη στιγμή της οξείας φλεγμονής, να μεταφέρουμε ορθοπεδικούς σταθεροποιητές για αφαίρεση και σωστή κατανομή φορτίου.
αρθρίτιδα
Αρθρίτιδα - Μέσα με την αληθινή έννοια της λέξης "φλεγμονή των αρθρώσεων", μια παθολογία που επηρεάζει τον συνδετικό ιστό προκαλεί πόνο, οίδημα, διόγκωση, εκφυλισμός και αναπηρία. Τόσο άνδρες όσο και γυναίκες, παιδιά και ενήλικες. Περίπου 350 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν αρθρίτιδα. Οι αιτίες της αρθρίτιδας εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες, όπως βλάβες (οστεοαρθρίτιδα), μεταβολικές διαταραχές (όπως ουρική αρθρίτιδα), κληρονομιά, επίδραση βακτηριακών και ιογενών λοιμώξεων, ανοσολογική λειτουργία (π. χ. ρευματοειδή αρθρίτιδα και λύκο συστήματος). Η αρθρίτιδα συνήθως ταξινομείται ως μία από τις ρευματικές ασθένειες. Η αιτία της αρθρίτιδας μπορεί να είναι τραυματική, μεταβολική, μεταδοτική, αυτοάνοση και ιδιοπαθή. Η εμφάνιση διαφόρων υφιστάμενων αρθρίτιδων εξαρτάται από την προέλευση των αιτιών.
Σημάδια αρθρίτιδας, συμπτώματα
Τα συμπτώματα της αρθρίτιδας δεν είναι μόνο σε κίνηση, αλλά και σε ειρήνη, πρήξιμο, πρήξιμο, πρωινή δυσκαμψία στις αρθρώσεις, το δέρμα πάνω από τις αρθρώσεις μπορεί να ντυθεί. Οι κινήσεις είναι επώδυνες, αλλά δεν σταματούν, μόνο περιορίζονται στο οίδημα του μαλακού ιστού. Τα συμπτώματα εξαρτώνται από την πορεία της νόσου και της περιόδου. Αιχμηρές και χρόνιες παθήσεις. Η εμφάνιση σταδίων και τύπου - οξεία αρθρίτιδα των αρθρώσεων μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά, σοβαρό πόνο και αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, ερυθρότητα του φλεγμονωτικού τόπου, τα κύρια συμπτώματα της νόσου. Η χρόνια πορεία της νόσου είναι αργή και σταδιακά προχωράει. Ο κίνδυνος είναι ότι η ασθένεια μπορεί να πάει σε χρόνια μορφή. Τα συμπτώματα είναι διαφορετικά, είναι παρόμοια επειδή τείνουν να επηρεάζουν τους αρθρώσεις, τους μυς, τους συνδέσμους, τους χόνδρους και τους τένοντες και πολλοί από αυτούς μπορούν να επηρεάσουν άλλες περιοχές του σώματος.
Συμπτώματα:
Η ακαμψία των αρθρώσεων παρατηρείται όταν οι αρθρώσεις και οι μύες είναι πιο άκαμπτες το πρωί, μέχρι στιγμής είναι αδύνατο να φύγετε ή να βγείτε από το κρεβάτι. Για όσους πάσχουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα, μπορεί να χρειαστούν αρκετές ώρες για να κινηθούν ομαλά. Περιορισμός της κινητικότητας.
Οίδημα.
Ερυθρότητα στην περιοχή της ήττας.
Αδυναμία μυών.
Πολλές μορφές αρθρίτιδας μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα που επηρεάζουν διαφορετικά όργανα του σώματος: πυρετό, οίδημα λεμφαδένων, απώλεια βάρους, κόπωση, γενική δυσφορία.
Τύποι ασθενειών
Η οστεοαρθρίτιδα είναι η πιο κοινή αρθρίτιδα. Χαρακτηρίζεται από φλεγμονώδη κατάσταση. Εμφανίζεται λόγω της σταδιακής επιδείνωσης του στρώματος του χόνδρου, το οποίο καλύπτει τις αρθρικές επιφάνειες. Οι παράγοντες κινδύνου οστεοαρθρίτιδας είναι διαφορετικοί. Μεταξύ των σημαντικότερων: προχωρημένη ηλικία σε σχέση με το γυναικείο φύλο, τους τραυματισμούς και την παχυσαρκία. Η οστεοαρθρίτιδα μπορεί να επηρεάσει οποιαδήποτε άρθρωση, αλλά τείνει να πάρει τα χέρια, τα γόνατα, τους γοφούς και τις αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης. Εκτός από τον πόνο, τη δυσκαμψία, το πρήξιμο και τη μείωση της δυνατότητας κίνησης, αυτό οφείλεται στον σχηματισμό οστεοφυτών (ή σπόρια οστών). Σε ένα προχωρημένο στάδιο, η οστεοαρθρίτιδα καθιστά πολύ δύσκολο να χρησιμοποιηθούν οι αρθρώσεις.
Δυστυχώς δεν υπάρχει αρθρίτιδα αυτού του είδους, υπάρχουν μόνο συμπτωματικές μεθόδους θεραπείας, δηλαδή στοχεύει στη μείωση των υφιστάμενων συμπτωμάτων. Για θεραπευτικούς σκοπούς και προληπτικούς σκοπούς, οι γιατροί συνιστούν να είναι ενεργοί και να ασκούν συνεχείς θεραπευτικές φυσικές ασκήσεις. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια αυτοάνοση ασθένεια ή μια διαταραχή που συμβαίνει λόγω δυσλειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος. Διάφορες μελέτες έχουν δείξει ότι έχει διάφορους παράγοντες κινδύνου, συμπεριλαμβανομένου του πιο σημαντικού: γενετική προδιάθεση, ανήκει στο γυναικείο φύλο, ηλικίας μεταξύ 40 και 60 ετών, κάπνισμα, ιός έρπητα και ιός Epstein-Barr (VEB). Αυτός ο τύπος αρθρίτιδας επιτίθεται στις αρθρώσεις στην αρθρική μεμβράνη και, με τη σειρά του, προκαλεί μια αλλαγή σε ολόκληρη τη δομή των αρθρώσεων με κατεστραμμένες επιφάνειες των αρθρώσεων και αρθρικό χόνδρο, όπου οι σύνδεσμοι είναι ασθενέστεροι και εκτείνονται και αλλάζουν το σχήμα τους με κάψουλα άρθρωσης. Στην αρχή της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, η φλεγμονή επηρεάζει ουσιαστικά τις αρθρώσεις των δακτύλων και των ποδιών.
Πώς μπορείτε να διακρίνετε αυτές τις ασθένειες;
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η σύγχυση εμφανίζεται σε διάφορες ασθένειες επειδή οι άνθρωποι που δεν είναι πολύ εξοικειωμένοι με την ιατρική πιστεύουν ότι η αρθρίτιδα και η οστεοαρθρίτιδα είναι οι ίδιοι. Στην πραγματικότητα, αυτό δεν συμβαίνει, διότι στην πρώτη περίπτωση η ασθένεια είναι οξεία φλεγμονώδης και στο δεύτερο - ένα μακρύ, λιγότερο έντονο χρόνιο. Λόγω τέτοιων αποχρώσεων, η ανεξάρτητη θεραπεία χωρίς γιατρό είναι πολύ επικίνδυνη, οπότε δεν συνιστάται - αν δεν διακινδυνεύσετε τον εαυτό σας. Η κύρια διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας: Στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας, η κύρια δραστικότητα δεν πραγματοποιείται από φλεγμονώδη, αλλά από εκφυλιστικές διεργασίες στον αρθρικό χόνδρο. Εάν η άρθρωση είναι πολύ τραυματισμένη και πρησμένη ενώ αισθάνεστε "όχι πολύ", οι κινήσεις στην άρθρωση είναι οδυνηρά και υπάρχει μια "τραγάνισμα" κατά τη διάρκεια των κινήσεων, το δέρμα είναι ζεστό για να αγγίξει είναι μια μεγάλη πιθανότητα αρθρίτιδας.
Εάν η άρθρωση δεν βλάψει, είναι δυνατόν να αλλάξει το σχήμα του συνεχώς και με την πάροδο του χρόνου (μήνες πόνου), ενώ το πόδι, το χέρι ή το πίσω μέρος του ποσού των κινήσεων του είναι σταδιακά περιορισμένη και μπορούμε να πούμε χειρότερα και χειρότερα από μήνα σε μήνα. . . Αυτό είναι πιο πιθανό να αρθρώσει την άρθρωση (WWI). Τις περισσότερες φορές, οι νέοι είναι γεμάτοι από αρθρίτιδα, σε πολύ λιγότερο από το δύο τοις εκατό του συνολικού πληθυσμού του πλανήτη. Η οστεοαρθρίτιδα είναι πιο συνηθισμένες ασθένειες που καλύπτουν περίπου το δέκα τοις εκατό όλης της ανθρωπότητας. Κατά συνέπεια, οι νέοι σπάνια παίρνουν αρκετή οστεοαρθρίτιδα και το πρόβλημα είναι η αύξηση της συχνότητας εμφάνισης παλαιότερων γενεών. Μετά τη διέλευση του κατωφλίου των 50, περίπου το 30% έχουν διαφορετικές μορφές οστεοαρθρίτιδας. Αυτή ή άλλη κοινή παραμόρφωση σε ηλικία 70 ετών συμβαίνει σχεδόν στο 50% των περιπτώσεων. Είναι πολύ σημαντικό να σημειωθεί ότι η επίδραση της οστεοαρθρίτιδας εκτείνεται στις αρθρώσεις και δεν μεταφέρεται σε άλλους ιστούς, οστά ή όργανα. Στην αρθρίτιδα, οι φλεγμονώδεις διεργασίες εμφανίζονται σε όλο το σώμα και οι φλεγμονώδεις αρθρώσεις είναι απλώς η πιο εντυπωσιακή εκδήλωση τους.
